Плошчы пад кукурузай у «Турыно-агра» сёлета займаюць 1200 гектараў, з 700 гектараў будуць убіраць зерне, астатняе — на сілас. У дзень нашага прыезду тут акурат пачыналі закладваць першую траншэю, каля Веснава, а ўсяго для зімоўкі сельгасарганізацыі добра было б назапасіць каля дзесяці тысяч тон кукурузнага сіласу. Пакуль мы, заблукаўшы, вярталіся і аб’язджалі поле, гэта хвілін 10, не болей, з яго паспелі выехаць некалькі гружаных машын. Кукуруза тут вырасла неблагая, хоць і нераўнамерная (яскравае адлюстраванне нераўнамернай урадлівасці глебы, характэрнай для нашага раёна, калі на адным полі можа быць і ледзь не прысак, і лепшая зямля), кузавы МАЗаў напаўняюцца хутка, метраў 100–150 — і поўны, гаворыць галоўны аграном Генадзь Маханька. Акрамя таго, жатка ў камбайна Krone Big больш шырокая, у параўнанні з тым жа КВК, захоплівае адразу 10 радкоў.

За штурвалам Krone Big х 500 — Сяргей Бандарэц, імёны яго і яго брата Аляксандра часцяком сустракаліся гэтым летам у спісах лідараў на нарыхтоўцы травянога корму. Самі яны з Любаншчыны, а ў «Турыно-агра» ўладкаваліся некалькі месяцаў назад: прачулі, што зарплата лепшая. Што тычыцца рабочых умоў, то Сяргей лічыць: у полі лёгкай працы не знойдзеш. Яго бацькі ўсё жыццё ў калгасе, і сам Сяргей пасля арміі не шукаў іншых шляхоў. Праўда, сыходзіў на год у Аўтапарк, але вярнуўся, больш за паўтара дзясятка год аддаў адной з любанскіх гаспадарак, пакуль не вырашыў змяніць працоўнае месца. Сям’я, а ў Сяргея жонка ды двое дзетак, была не супраць, а ездзіць жа тут недалёка, гаворыць камбайнер. Між іншым, і да кормаўборачнай тэхнікі яму не прывыкаць, толькі што змяніў амерыканскі John Deere на нямецкі Krone Big. Зладжанасць дзеянняў — залог эфектыўнай і якаснай працы, лічыць Сяргей Бандарэц. Перапынак на фотасесію і абед (якраз прывезлі) ён скарыстаў, каб абмеркаваць рабочыя моманты з вадзіцелем Васілём Гарачкам. Васіль Гарачка насамрэч працуе вадзіцелем у ААТ «Мінскі аграсэрвіс», з той жа арганізацыі і Анатоль Бяляеў, а з вясны вось дапамагаюць глускім хлебаробам. Прыйшлі на дапамогу глушчанам таксама Павел Прыходзька і Дзмітрый Асіпцоў. У складзе механізаванага атрада ўсе чацвёра да «Турыно-агра» працавалі ў РАПТЗ.

Сянажна-сіласная траншэя ад поля недалёка, гэта зручна, як мінімум, эканомія паліва, і пакуль мы якія паўгадзіны пабылі на полі, машыны, выгрузіўшы сакавітую зеляніну, паспелі ўсе вярнуцца. Рабочы працэс на полі перарываецца, лічы, толькі на абедзенны перапынак. Мы ж, пажадаўшы працаўнікам поспехаў, накіраваліся якраз да ямы. Тут за тэхналагічным працэсам сочыць малады аграном Сяргей Ганчароў, у першую чаргу кантралюе вільготнасць сіласу. Каб корм для жывёлы атрымаўся якасным і спажыўным, сілас абавязкова трамбуюць цяжкай тэхнікай — выціскаюць паветра. Падчас нашага прыезду гэтым якраз займаўся на «Амкадоры» механізатар «Турыно-агра» Ігар Прыц. Ну а кансервант для лепшага захоўвання дабаўляюць у сілас адразу пры скошванні — яго ў патрэбнай прапорцыі заліваюць у спецыяльную ёмістасць у камбайне. Тую першую траншэю на дзве тысячы тон да моманту, як выйдзе артыкул, несумненна, ужо заклалі і закрылі. Нарыхтоўка кармоў — такая справа, калі і надта спяшацца нельга, тэхналогію трэба абавязкова вытрымаць, але ж і марудзіць не выпадае. На сённяшні дзень ужо (дакладней, на ўчарашні) у «Турыно-агра» скасілі на сілас 121 гектар кукурузы і атрымалі з аднаго гектара па 201 цэнтнеры.